Aνοιχτά modules για synthesizers

Πριν αρχίσω να γράφω να ευχαριστήσω το Κωνσταντίνο Καναβό έναν από τους ιδρυτές του OSarena που με ενημέρωσε (αν θέλετε μπορείτε και εσείς να με ενημερώστε για κάτι χρησιμοποιήστε την σχετική φόρμα).  Ο Κώστας λοιπόν θέλησε να με ενημερώσει για την δραστηριότητα της  Rebel Technology. Η Rebel Technology είναι μια ομάδα δημιουργίας synthesizer modules ανοιχτού κώδικα. Στην παρούσα φάση δύο modules είναι διαθέσιμα, και τα δύο στο μέγεθος Eurorack

Τo module “Στοιχεῖα” που είναι ένας διπλός sequencer που το όνομα του το έχει πάρει από το ομώνυμο βιβλίο του Ευκλείδη στο οποίο περιγράφεται η μέθοδος εύρεσης του μέγιστου κοινού διαιρέτη γνωστή και ως αλγόριθμος του Ευκλείδη, για περισσότερα σχετικά με αυτό ρίξτε μια ματιά στο ενδιαφέρων paper του Godfried Toussaint για το πως ο Αλγόριθμος του Ευκλείδη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αναπαραγωγή γνωστών μουσικών ρυθμών. Τα ηλεκτρονικά του βασίζονται στο AVR ATMega168 στο οποίο έχει φορτωθεί το Arduino Bootloader και ουσιαστικά μπορείτε να το προγραμματίστε λες και είναι ένα Arduino Diecimila.

Τo module “Λόγοι” λειτουργεί ουσιαστικά ως διαιρέτης, μετρητής, και ως καθυστέρηση στο σήμα μας και είναι και αυτό ανοιχτό hardware.

Παρακάτω μπορείτε να βρείτε το module Στοιχεῖα έτοιμο στους ακόλουθους διανομείς.

Επίσης παρακάτω μπορείτε να δείτε ένα βίντεο του JC Credland που δοκιμάζει το module Στοιχεῖα

η ελεύθερη κουλτούρα της μόδας… και η μοδίστρα της γειτονιάς

Πριν λίγες μέρες ο φίλος αναγνώστης του elkos.gr Δημήτρης Γλενταδάκης μου έστειλε ένα email σχετικά με την ομιλία της κυρίας Johanna Blackley για την ελεύθερη κουλτούρα της μόδας την οποία μπορείτε να δείτε παρακάτω. Βλέπετε στην βιομηχανία της μόδας δεν υπάρχει copyright ή πατέντα στο σχέδιο ενός ρούχου… η προστασία στην βιομηχανία της μόδας περιορίζεται στο εμπορικό σήμα και η πραγματικότητα είναι πως οι ίδια η βιομηχανία εκμεταλλεύτηκε αυτήν ακριβώς την ιδιαιτερότητα, ότι μπορούσε κανείς να αντιγράψει να βελτιώσει και να μετατρέψει τα ρούχα κατά το δοκούν, γιατί θεωρούνται χρηστικά αντικείμενα.

sewing machine photo
Photo by Internet Archive Book Images

Όμως πέραν από τα σημαντικά σίγουρα οικονομικά μεγέθη υπάρχει μια πτυχή της ιστορίας που δεν ανέπτυξε η κυρία Blackley στην ομιλία της, την οποία τυχαίνει να έχω ζήσει στο άμεσο περιβάλλων μου, αυτή της συνοικιακής μοδίστρας. Με λίγες πρώτες ύλες, μια ραπτομηχανή και μπόλικο ταλέντο μια μοδίστρα μπορούσε να δημιουργήσει μια τεράστια γκάμα πραγμάτων που έμοιαζαν πολύ με ρούχα μεγάλων σχεδιαστών κάνοντας μετατροπές είτε από στιλιστική άποψη, είτε για την ευκολία τους είτε γιατί έτσι εξυπηρετούσαν τα σενάρια χρήσης του πελατολογίου τους.

Και μπορεί όντως τα σχέδια των ενδυμάτων να μην ήταν συχνά αντικείμενο πατεντών όμως ακόμη και αυτή η βιομηχανία πέρασε την κρίση των πατεντών της.  Η αλήθεια είναι ότι γύρω στα 1850 η βιομηχανία της μόδας και ειδικότερα ένα από τα πλέον βασικά μέσα παραγωγής της, η ραπτομηχανή  υπήρξε αντικείμενο του πρώτου μεγάλου “πολέμου πατεντών” εφάμιλλου σε μέγεθος με τον σύγχρονο πόλεμο πατεντών που μαίνεται σε διάφορα μέτωπα.

Μπορούμε τελικά να πάρουμε μαθήματα από την βιομηχανία της μόδας; Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να δούμε την ιστορία και να εξετάσουμε την σημερινή πραγματικότητα. Όπως θα δείτε από το βίντεο που ακολουθεί ακόμη και όταν ο προστατευτισμός του copyright και των πατεντών δεν υπάρχει η καινοτομία και η κερδοφορία είναι υπαρκτές. Από την άλλη και αυτό πρέπει να το υπενθυμίσουμε ότι ακόμη και ο πόλεμος των ραπτομηχανών ουσιαστικά τέλειωσε με την δημιουργία ενός κοινού αποθετηρίου πατεντών μεταξύ των κατασκευαστών ραπτομηχανών.

Δεν ξέρω αν ποτέ φτάσουμε να δούμε και άλλους τομείς της τεχνολογικής μας οικονομίας με την ίδια οπτική που βλέπουμε την βιομηχανία της μόδας, όμως όπως εκ των πραγμάτων χρειαζόμαστε φθηνή πρόσβαση σε ρούχα, και μέχρι ενός σημείου την έχουμε εξασφαλίσει, όσο η δραστηριότητες μας εξαρτώνται όλο και περισσότερο σε τεχνολογικές υποδομές θα υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη αυτές οι υποδομές να είναι προσβάσιμες σε μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού.  Μπορεί την θέση της μοδίστρας της γειτονίας να την έχει η web designer του χωριού ή ο embedded developer της πόλης αλλά ίσως αυτή η εποχή είναι πολύ ποιο κοντά από ότι θέλουμε να πιστεύουμε… αν δεν έχει ήδη έρθει.

Αν θέλετε ρίξτε μια ματιά στο βίντεο (με Ελληνικούς υπότιτλους) που ακολουθεί.

Ανοιχτό wifi και φυσικές καταστροφές

Πριν λίγες μέρες μετά το χτύπημα του τυφώνα Sandy η Νέα Υόρκη μια από τις πλέον εκτεταμένες, οριζόντια και κάθετα, μεγαλουπόλεις αντιμετώπισε μια από τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές για την πόλη. Μια είδηση που μου έκανε εντύπωση εκείνες τις ημέρες ήταν ότι οι αρχές και οι πολίτες βασίστηκαν πολύ στην χρήση του διαδικτύου για πολλές από τις τηλεπικοινωνιακές τους ανάγκες. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με την Καναδέζικη εταιρεία Sandvine που παρέχει υπηρεσίες διαδικτύου η κίνηση στο Skype ανέβηκε κατά την διάρκεια της καταιγίδα (ομολογώ ότι δεν γνωρίζω ακριβώς σε ποια δεδομένα ακριβώς έχουν βασιστεί).

disaster wireless photo

Μετά από αυτή την φυσική καταστροφή μου έκαναν πολύ εντύπωση εικόνες των κατοίκων της Νέας Υόρκης που καθόντουσαν έξω από κατάστημα  γνωστής αλυσίδας καφέ για να χρησιμοποιήσουν το ανοιχτό WiFi στα κινητά τους γιατί τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας δεν λειτουργούσαν.  Από την άλλη πολλές υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης όχι μόνο έβγαζαν ανακοινώσεις για το κοινό σε υπηρεσίες όπως το twitter και το Facebook αλλά καλούσαν τους πολίτες να χρησιμοποιήσουν κοινωνικά  δίκτυα για να επικοινωνήσουν με τους αγαπημένους τους.

Phone lines may be congested during/after #Sandy. Let loved ones know you’re OK by sending a text or updating your social networks.

— FEMA (@fema) October 29, 2012

Θυμάμαι από το Μάιο του 2012 είχα διαβάσει ένα άρθρο που οι Ιταλικές αρχές μετά τον φονικό σεισμό στην ζητούσαν από τους πολίτες να βγάλουν τα password από τα WiFi τους για να βοηθήσουν τα σωστικά συνεργία.

Με αυτά το μυαλό μας ίσως πρέπει να δούμε με άλλο μάτι την πρωτοβουλία ΟpenWireless στην οποία συμμετέχουν διάφορες οργανώσεων μεταξύ των οποίων το Electronic Frontier Foundation. Στόχος του OpenWireless είναι να δοθεί η δυνατότητα στους χρήστες να ανοίγουν το WiFi τους χωρίς να έχουν επιπτώσεις σε ζητήματα ασφάλειας και bandwidth αλλά και με την νομική κάλυψη του συμβολαίου που υπογράφει κανείς με τον παροχέα υπηρεσιών διαδικτύου του. (Είναι πιθανόν το συμβόλαιο σας να απαγορεύει την χρήση του δικτύου σας από τρίτους, ειδικά στις ΗΠΑ αυτός είναι συνήθης όρος).

Η πρωτοβουλία OpenWireless προτείνει πέραν από την χρήση απλών ανοιχτών δικτύων την χρήση λογαριασμών επισκεπτών, μια λειτουργία που πολλά router έχουν από κατασκευής ή χρησιμοποιώντας το OpenWRT όπου αυτό είναι δυνατόν.

To OpenWireless προβάλει αρκετά επιχειρήματα υπέρ της χρήσης ανοιχτών δικτύων WiFi, μερικά από τα οφέλη  που προβάλει είναι

  • η δυνατότητα ανάπτυξης νέων συσκευών υψηλής τεχνολογίας που θα συνδέονται σε ανοιχτά WiFi δίκτυα
  • η χρήση ανοιχτών δικτύων ειδικά στα εμπορικά κέντρα από τους τοπικούς δήμους σαν μέσο τόνωσης της εμπορικής δραστηριότητας
  • τα θέματα ιδιωτικότητας που προκύπτουν από την χρήση παροχών κινητής τηλεφωνίας (Ειδικά αν δείτε τους όρους χρήσης της Verizon που ουσιαστικά επιτρέπουν την καταγραφή των ιστοσελίδων που επισκέπτεστε που με κάνουν να αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα)
  • είναι καλύτερη αξιοποίηση του διαθέσιμου φάσματος συχνοτήτων
  • συμβάλει στην γεφύρωση του ψηφιακού χάσματος (σε μια χώρα με αρκετούς νεόπτωχους ίσως το χάσμα αυτό είναι εντονότερο από ότι στις ΗΠΑ)
  • αριθμεί οφέλη για τις υπηρεσίες ανάγκης που είδαμε παραπάνω

Προσωπικά, έχω επιλέξει το δίκτυο WiFi του σπιτιού μου να είναι ανοιχτό περισσότερο σαν μια παροχή προς τους επισκέπτες του σπιτιού μου. Σπάνια έχω δει κάποιον να συνδέεται στο δίκτυο μου χωρίς την άδεια μου, και τις δύο-τρεις φορές που συνέβη αυτό και το πήρα χαμπάρι οφείλω να ομολογήσω από ότι φάνηκε ήταν απλά γείτονες που τσέκαραν τα mail τους γιατί είχε ένα πρόβλημα στην περιοχή μας η εταιρεία που τους παρείχε υπηρεσίες σταθερής τηλεφωνίας.

Από την άλλη πέραν του ότι είναι πιθανό να παραβιάζει κανείς τους όρους του συμβολαίου που έχετε συνάψει με την εταιρεία παροχής τηλεπικοινωνιών. Ένα ακόμη νομικό ζήτημα ίσως θα μπορούσε να προκύψει αν κάποιος χρησιμοποιώντας το δίκτυο σας διαμοίραζε περιεχόμενο που είναι κάτω από copyright ή έκανε κάποια άλλη παράνομη πράξη μέσω διαδικτύου. Αν και ακόμη και τα “ασφαλή” και “κλειδωμένα” δίκτυα WiFi μπορούν να ξεκλειδωθούν συνεπώς αυτό το  αντι-επιχείρημα  για την υιοθέτηση του είναι αρκετά συζητήσιμο.

Όσο αφορά τα ζητήματα ασφάλειας και bandwidth νομίζω ότι λύνονται σε επίπεδο hardware με το OpenWRT που και λογαριασμούς guest μπορεί να δημιουργήσει κανείς, και να βάλει όρια στις ταχύτητες που διατίθεται ανά περίπτωση.

Στην Ελλάδα, και ειδικά στην Αθήνα που μένω και δραστηριοποιείται το AWMN, έχουν γίνει και γίνονται διάφοροι πειραματισμοί με το WiFi και έχει συγκεντρωθεί μπόλικη τεχνογνωσία σε επίπεδο που θα ζήλευαν σε πολλά άλλες Ευρωπαϊκές (και όχι μόνο) πόλεις. Νομίζω ότι το OpenWiFi αξίζει αν όχι να υιοθετήσει κανείς τις πρακτικές του, να ενημερώνεται για αυτό και να εξετάζει σοβαρά την υιοθέτηση των προτάσεων του.

Εσείς τι πιστεύετε; Έχετε ανοίξει κάποιο από τα WiFi δίκτυα που διαχειρίζεστε; Ποίοι ήταν οι παράγοντες που σας έκαναν να πάρετε την απόφαση αυτή;