1δις στην MS από την Samsung για πατέντες

Πριν λίγες ημέρες οι εταιρίες Microsoft και Samsung μπήκαν σε μια δικαστική διαμάχη για την εξόφληση χρημάτων αδειοδότησης πατεντών τις πρώτης στα προϊόντα της δεύτερης. Συγκεκριμένα σύμφωνα με την μήνυση που κατέθεσε η Microsoft η Samsung δεν κατέβαλε εγκαίρως τα χρήματα για την διετή αδειοδότηση πατεντών που έχει εξασφαλίσει, και πως της οφείλει 6.9 εκατομμύρια δολάρια σε τόκους… για μια στιγμή 6.9 εκατομμύρια δολάρια τόκοι; Μάλιστα τόκοι!

justice photo

Από τα δικόγραφα φαίνεται ότι η Samsung είχε συμφωνήσει με την Microsoft σε μια συμφωνία αδειοδότησης πατεντών την τάξης του ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων. Από την άλλη η Samsung αναφέρει ότι η παρούσα συμφωνία είναι άκυρη καθώς το καλοκαίρι η Microsoft προχώρησε στην εξαγορά της Nokia.

Αν και θέλω να τονίσω ότι δεν είμαι νομικός και η αλήθεια είναι ότι δεν έχω κρύψει στο παρελθόν ότι η στάση μου (και όχι μόνο δική μου) ως προς τις πατέντες λογισμικού είναι τουλάχιστον αρνητική. Βλέπω στην παρούσα κατάσταση ένα παράδοξο που με προβληματίζει ιδιαίτερα, από την μια η Microsoft έχει το δικό της λειτουργικό σύστημα το όποιο αναπτύσσει η ίδια και έχει τα σχετικά οφέλη και το σχετικό κόστος κτλ κτλ από την άλλη λαμβάνει ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό από μια άλλη εταιρεία που συμμετέχει ενεργά στην ανάπτυξη ενός άλλου ανταγωνιστικού λειτουργικού συστήματος το όποιο ομολογουμένως έχει πολύ μεγαλύτερο ποσοστό της αγοράς από το δικό της.

Στην προκειμένη περίπτωση βλέπω μια οξύμωρη κατάσταση που δυσκολεύομαι να κατανοήσω το όφελος που μπορεί να έχει στις επιχειρηματικές πρακτικές της MS, αλλά και των εταιριών που συνάπτουν τέτοιες συμφωνίες μαζί της. Ποιο συγκεκριμένα, η πρακτική αδειοδότησης διάφορων εταιρειών για χρήση των πατεντών της MS θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα η MS να σταματήσει να καινοτομεί πάνω στην ανάπτυξη προϊόντων λογισμικού και να επικεντρωθεί στην εξασφάλιση πατεντών λογισμικού και συμφωνιών αδειοδότησης με κατασκευαστές λογισμικού, κάτι που θα την έκανε να μοιάζει περισσότερο με κάποιο patent troll, θεωρώντας ως δεδομένο ότι το κόστος ανάπτυξης ολοκληρωμένου λογισμικού (και μάλιστα κλειστού) είναι μακράν μεγαλύτερο από το κόστος ανάπτυξης πατεντών και δημιουργίας συμφωνιών αδειοδότησης με τρίτους. Επισημαίνω πως παλαιότερα επισήμανε η Νομική της Βοστόνης το κόστος των patent-trolls στο κοινωνικό-οικονομικό μοντέλο είναι πολύ σημαντικό.

Φαντάζομαι ότι η παραπάνω πρακτική ίσως είχε οφέλη σε επίπεδο ρευστότητας (χαρακτηριστικό είναι προ η προ τριετίας ανάλυση της CitiGroup πως η MS βγάζει πενταπλάσια έσοδα από την αδειοδότηση κατασκευαστών του Android από ότι βγάζει από τα Windows Phone) αλλά από την άλλη μακροπρόθεσμα θα μετέτρεπε την εταιρεία σε ουραγό τον τεχνολογικών εξελίξεων. Κατά πολλούς αναλυτές η Microsoft έχει ήδη φτάσει στο σημείο που απλά ακολουθεί της εξελίξεις κατά άλλους έχει δρόμο ακόμη. Ίσως αυτό που χρειάζεται πραγματικά η Microsoft είναι μια (μεγάλη) στροφή στο πως κάνει πράγματα αλλά η στροφή αυτή πρέπει να είναι και προς την σωστή κατεύθυνση.

Παρακάτω παραθέτω το πλήρες κείμενο της δικογραφίας όπως αυτό αναρτήθηκε στο Re/code για όσους έχουν όρεξη να το διαβάσουν αναλυτικά (αν δεν θέλετε να το διαβάστε μέσω Scripd μπορείτε να κατεβάσετε το PDF).

Aνοιχτά modules για synthesizers

Πριν αρχίσω να γράφω να ευχαριστήσω το Κωνσταντίνο Καναβό έναν από τους ιδρυτές του OSarena που με ενημέρωσε (αν θέλετε μπορείτε και εσείς να με ενημερώστε για κάτι χρησιμοποιήστε την σχετική φόρμα).  Ο Κώστας λοιπόν θέλησε να με ενημερώσει για την δραστηριότητα της  Rebel Technology. Η Rebel Technology είναι μια ομάδα δημιουργίας synthesizer modules ανοιχτού κώδικα. Στην παρούσα φάση δύο modules είναι διαθέσιμα, και τα δύο στο μέγεθος Eurorack

Τo module “Στοιχεῖα” που είναι ένας διπλός sequencer που το όνομα του το έχει πάρει από το ομώνυμο βιβλίο του Ευκλείδη στο οποίο περιγράφεται η μέθοδος εύρεσης του μέγιστου κοινού διαιρέτη γνωστή και ως αλγόριθμος του Ευκλείδη, για περισσότερα σχετικά με αυτό ρίξτε μια ματιά στο ενδιαφέρων paper του Godfried Toussaint για το πως ο Αλγόριθμος του Ευκλείδη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αναπαραγωγή γνωστών μουσικών ρυθμών. Τα ηλεκτρονικά του βασίζονται στο AVR ATMega168 στο οποίο έχει φορτωθεί το Arduino Bootloader και ουσιαστικά μπορείτε να το προγραμματίστε λες και είναι ένα Arduino Diecimila.

Τo module “Λόγοι” λειτουργεί ουσιαστικά ως διαιρέτης, μετρητής, και ως καθυστέρηση στο σήμα μας και είναι και αυτό ανοιχτό hardware.

Παρακάτω μπορείτε να βρείτε το module Στοιχεῖα έτοιμο στους ακόλουθους διανομείς.

Επίσης παρακάτω μπορείτε να δείτε ένα βίντεο του JC Credland που δοκιμάζει το module Στοιχεῖα

η ελεύθερη κουλτούρα της μόδας… και η μοδίστρα της γειτονιάς

Πριν λίγες μέρες ο φίλος αναγνώστης του elkos.gr Δημήτρης Γλενταδάκης μου έστειλε ένα email σχετικά με την ομιλία της κυρίας Johanna Blackley για την ελεύθερη κουλτούρα της μόδας την οποία μπορείτε να δείτε παρακάτω. Βλέπετε στην βιομηχανία της μόδας δεν υπάρχει copyright ή πατέντα στο σχέδιο ενός ρούχου… η προστασία στην βιομηχανία της μόδας περιορίζεται στο εμπορικό σήμα και η πραγματικότητα είναι πως οι ίδια η βιομηχανία εκμεταλλεύτηκε αυτήν ακριβώς την ιδιαιτερότητα, ότι μπορούσε κανείς να αντιγράψει να βελτιώσει και να μετατρέψει τα ρούχα κατά το δοκούν, γιατί θεωρούνται χρηστικά αντικείμενα.

sewing machine photo
Photo by Internet Archive Book Images

Όμως πέραν από τα σημαντικά σίγουρα οικονομικά μεγέθη υπάρχει μια πτυχή της ιστορίας που δεν ανέπτυξε η κυρία Blackley στην ομιλία της, την οποία τυχαίνει να έχω ζήσει στο άμεσο περιβάλλων μου, αυτή της συνοικιακής μοδίστρας. Με λίγες πρώτες ύλες, μια ραπτομηχανή και μπόλικο ταλέντο μια μοδίστρα μπορούσε να δημιουργήσει μια τεράστια γκάμα πραγμάτων που έμοιαζαν πολύ με ρούχα μεγάλων σχεδιαστών κάνοντας μετατροπές είτε από στιλιστική άποψη, είτε για την ευκολία τους είτε γιατί έτσι εξυπηρετούσαν τα σενάρια χρήσης του πελατολογίου τους.

Και μπορεί όντως τα σχέδια των ενδυμάτων να μην ήταν συχνά αντικείμενο πατεντών όμως ακόμη και αυτή η βιομηχανία πέρασε την κρίση των πατεντών της.  Η αλήθεια είναι ότι γύρω στα 1850 η βιομηχανία της μόδας και ειδικότερα ένα από τα πλέον βασικά μέσα παραγωγής της, η ραπτομηχανή  υπήρξε αντικείμενο του πρώτου μεγάλου “πολέμου πατεντών” εφάμιλλου σε μέγεθος με τον σύγχρονο πόλεμο πατεντών που μαίνεται σε διάφορα μέτωπα.

Μπορούμε τελικά να πάρουμε μαθήματα από την βιομηχανία της μόδας; Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να δούμε την ιστορία και να εξετάσουμε την σημερινή πραγματικότητα. Όπως θα δείτε από το βίντεο που ακολουθεί ακόμη και όταν ο προστατευτισμός του copyright και των πατεντών δεν υπάρχει η καινοτομία και η κερδοφορία είναι υπαρκτές. Από την άλλη και αυτό πρέπει να το υπενθυμίσουμε ότι ακόμη και ο πόλεμος των ραπτομηχανών ουσιαστικά τέλειωσε με την δημιουργία ενός κοινού αποθετηρίου πατεντών μεταξύ των κατασκευαστών ραπτομηχανών.

Δεν ξέρω αν ποτέ φτάσουμε να δούμε και άλλους τομείς της τεχνολογικής μας οικονομίας με την ίδια οπτική που βλέπουμε την βιομηχανία της μόδας, όμως όπως εκ των πραγμάτων χρειαζόμαστε φθηνή πρόσβαση σε ρούχα, και μέχρι ενός σημείου την έχουμε εξασφαλίσει, όσο η δραστηριότητες μας εξαρτώνται όλο και περισσότερο σε τεχνολογικές υποδομές θα υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη αυτές οι υποδομές να είναι προσβάσιμες σε μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού.  Μπορεί την θέση της μοδίστρας της γειτονίας να την έχει η web designer του χωριού ή ο embedded developer της πόλης αλλά ίσως αυτή η εποχή είναι πολύ ποιο κοντά από ότι θέλουμε να πιστεύουμε… αν δεν έχει ήδη έρθει.

Αν θέλετε ρίξτε μια ματιά στο βίντεο (με Ελληνικούς υπότιτλους) που ακολουθεί.

Mac Mini-MS Windows-Intel

Πολλές φορές η εταιρεία apple είχε επιδείξει μια στάση εχθρική προς τα ανοιχτά πρότυπα. Στο παρελθόν η apple είχε διαθέσει στην αγορά εξαιρετικούς υπολογιστές με πολλές καινοτομίες. Τα μηχανήματα της Apple είχαν γραφικό περιβάλλον και ποντίκι όταν τα PC δούλευαν με DOS promt. Γιατί όμως σήμερα όλοι (σχεδόν) δουλεύουμε με PC;

Mac Mini photo
Photo by DeclanTM

Τα PC είναι σαφώς ένα σύστημα ανοιχτό. Κάθε εταιρεία που διαθέτει την απαρα’ιτητη τεχνογνωσία μπορεί να εξελίξει hardware και software. Ο ανταγωνισμός μεταξύ των κατασκευαστών περιόρισε σε λογικότερα αν και μικρότερα νούμερα τα περιθώρια κέρδους στους κατασκευαστές περιφερειακών ενώ η ποιότητα κατασκευή και η αξιοπιστία του hardware ανέβηκε κατά πολύ.

Αντίθετα τα Mac φτιάχνονται μόνο από την Apple, μόνο με τεχνογνωσία της Apple μπορείς να φτιάξεις προγράμματα για Mac ή hardware για Mac, σαφώς η τεχνολογία της ήταν πιο κλειστή αν και πρωτοπόρα.

Η Apple έχανε έδαφος συνεχώς ειδικά με το συνδυασμό Windows 98 και Pentium φαινόταν ότι τα Wintel μηχανήματα ήταν οι απόλυτοι κυρίαρχοι στoυς υπολογιστές γραφείου-σπιτιού. Πράγματι το μερίδιο της MS και της Intel στην αγορά υπολογιστών ήταν υψηλότατο. Η Apple ατένιζε ένα δυσοίωνο μέλλον και όμως επιβίωσε.

Για να επιβιώσει βασίστηκε εν πρώτης σε unix λειτουργικό σύστημα, έτσι το MacOS X είναι μια μετατροπή του BSD. Ta unix-based os έχουν σχεδιαστεί να λειτουργούν πάνω σε αυτό που λέμε Internet από την εποχή που αυτό ονομαζόταν DARPAnet και ήταν προνόμιο των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ, μερικών ερευνητικών κέντρων και πανεπιστημίων, βασικό προτέρημα των συστημάτων unix και ειδικά του BSD είναι η ασφάλεια του συστήματος και η σταθερότητα λειτουργίας του. Το MacOS X φυσικά δεν είναι μια διανομή BSD είναι ένα λειτουργικό σύστημα εμπορικό που όμως βασίζεται επάνω στο BSD.

Παρά την σαφή ανανέωση που έδωσε το MacOS X χρειαζόταν κάτι παραπάνω, έτσι η Apple αποφάσισε μέσα στο 2006 να αφήσει την πλατφόρμα του PowerPC που είχε βασιστεί εδώ και χρόνια και να αρχίσει να χρησιμοποιεί επεξεργαστές (Dual Core) της Intel. Αυτό θα της έδινε την δυνατότητα να έχει μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους στους υπολογιστές της με σαφώς ανώτερες επιδόσεις.

Πολλοί χάρηκαν ιδιαίτερα πιστεύοντας ότι έτσι θα μπορούσαν να περάσουν Windows στα νέα Mac τους, ήδη στα πρώτα MacMini o ίδιος ο Linus Torvalds δούλευε Linux αλλά ο πυρήνας του Linux υποστηρίζει μια ευρεία γκάμα επεξεργαστών σε αντίθεση με τα Windows που ούτε θεωρητικά δεν υποστήριζαν τους επεξεργαστές της Apple. Η απογοήτευση τους ήταν προσωρινή η Apple έβγαλε σε Beta έκδοση το boot-camp που δίνει την δυνατότητα dual boot σε macos ή σε windows στα καινούρια αυτά μηχανήματα φυσικά η διαδικασία είναι αρκετά δύσκολη αλλά τώρα έιναι εφικτό.

Η πολιτική αυτή της εταιρεία δείχνει την ανάγκη των εταιριών (ειδικά αυτών κατασκευής hardware) να προσφέρουν τα προϊόντα τους σε μια όλο και μεγαλύτερη δεξαμενή αγοραστών, που θα θέλουν και θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν λογισμικό της επιλογής τους σε μηχανήματα της επιλογής τους.

Μεγάλες εταιρίες και ανοιχτό λογισμικό

Το τελευταίο καιρό είδα μια αλλαγή στην συμπεριφορά των μεγάλων εταιρειών πληροφορικής και ηλεκτρονικών σχετικά με το ανοιχτό λογισμικό και τις επεμβάσεις στον κώδικα τους. Εταιρείες όπως η Novell και η Sun έχουν διαθέσει σημαντικά τμήματα του κώδικα λογισμικού τους στις κοινότητες προγραμματιστών. Την αρχή την είχε κάνει η netscape με το mozilla foundation… φυσικά πολύ θα έρθουν να πουν “μα ποιός χρησιμοποιεί navigator σήμερα;” Σωστά αλλά… σήμερα υπάρχει ο Firefox άλλωστε η netscape δεν πουλούσε το Navigator… δωρεάν ήταν.

corporate photo


Ακόμη και εταιρείες Hardware κάνουν βήματα για να διευκολύνουν την διεύρυνση στις ανοιχτές κοινότητες. Η Linksys παρήγαγε το wireless router της WRT54G που στις εκδόσεις V1-4 είχε αρκετή μνήμη για να του αφαιρέσει κάποιος το firmware και να βάλει κάτι βασισμένο σε Linux είτε για να δουλεύει το μηχάνημα σαν client είτε για να του προσδώσει άλλες δυνατότητες. Το μηχάνημα πουλούσε αρκετά καλά παρά ότι στην αγορά ήταν γνωστό ότι το ράδιο κομμάτι του δεν ήταν πολύ ευαίσθητο. Όταν παρήγαγε την έκδοση 5 η συσκευή είχε πολύ μικρή μνήμη flash και ήταν αδύνατο πρακτικά να φλασαριστεί με firmware βασισμένο σε linux. Οι πωλήσεις της έπεσαν ραγδαία και ήταν φυσικό ένα κομμάτι της αγοράς βασιζόταν στην δυνατότητα να “hackέψει” την συσκευή. Μια εταιρεία του μεγέθους της linksys φυσικά όταν είδε την αλλαγή στις πωλήσεις έκανε κάτι πολύ απλό… προώθησε στην αγορά μια νέα συσκευή το WRT54L (L …for Linux?) φυσικά τόνιζε ότι το φλασάρισμα της συσκεύης παραβίαζε την εγγύηση της αλλά αυτή την φωρά η μνήμη της συσκευής ήταν αρκετή για να περάσουν firmware βασισμένα σε linux.

Μήπως τελικά οι ανοιχτές κοινότητες αντί για κίνδυνος προς της εταιρίες αντί για κάτι περιθωριακό είναι το κλειδί για την ανάπτυξη συστημάτων σε μια εποχή που μόλις και μετά βίας συνέρχεται από την οικονομική κρίση των εταιριών πληροφορικής στις αρχές τις δεκαετίας;